Σύμφωνα με το fastcompany άρθρο, οι γονείς που χρησιμοποιούν smartphone μπροστά στα παιδιά τους θα επηρεάσουν την ανάπτυξη του νευρικού τους συστήματος. Η βλάβη τους στην υγεία των παιδιών είναι συγκρίσιμη με τον μεταχειρισμένο καπνό.

Το 1991, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ προειδοποίησε για τους κινδύνους του παθητικού καπνού. Στην πραγματικότητα, ήδη από περίπου 30 χρόνια, οι επιστήμονες έχουν αποφασίσει ότι το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Επί του παρόντος, όλο και περισσότερες μελέτες δείχνουν έναν εντελώς νέο έμμεσο κίνδυνο για την υγεία.

Ακριβώς όπως συχνά σχετίζεται με τους καπνιστές μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, να προκαλέσει καρδιακή νόσο, ασθένειες των πνευμόνων και άλλες ασθένειες, αυτό που αποκαλούμε «χρόνος δεύτερης χεριού» μπορεί επίσης να είναι επιβλαβές για τα παιδιά.

Επειδή δεν δίνουν προσοχή στο πόσο καιρό χρησιμοποιούν το τηλέφωνο, οι γονείς μπορεί να εθίζονται εν αγνοία τους στο τηλέφωνο.

Ο εθισμός στο κινητό υπάρχει

Πριν από δέκα χρόνια, στο μάθημα γραφής που δίδαξα, οι μαθητές δεν μπορούσαν να βοηθήσουν να κοιτάξουν τα smartphone τους κατά τη διάρκεια του μαθήματος των 50 λεπτών, κάτι που ενέπνευσε το ενδιαφέρον μου για το χρόνο της οθόνης. Οι μαθητές μου είναι όλο και πιο απρόθυμοι να αφήσουν τα τηλέφωνά τους, όπως και άλλες τάξεις.

Λόγω της περιέργειάς μου σχετικά με τη χρήση του smartphone του μαθητή μου, άρχισα να ερευνώ το ζήτημα του εθισμού στην οθόνη και το διερεύνησα. Κατά την περιγραφή των συνηθειών χρήσης smartphone, περίπου το 20% των μαθητών χρησιμοποίησαν τη λέξη «εθισμός» και περισσότεροι μαθητές εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τη χρήση smartphone.

Παρόλο που οι μαθητές ενθαρρύνονται να ελέγξουν τις δικές τους συνήθειες, η ευθύνη για τον τεχνολογικό τους εθισμό είναι λιγότερο από 10 χρόνια πριν. Πολλοί από αυτούς είναι εξοικειωμένοι με τη χρήση smartphones πάρα πολύ, ιδιαίτερα των ενηλίκων.

Ο έλεγχος του Twitter μπροστά από παιδιά δεν φαίνεται να είναι το ίδιο με το κάπνισμα τσιγάρων στα πρόσωπά τους. Ωστόσο, τα smartphone και τα τσιγάρα έχουν κάτι κοινό. Και τα δύο είναι εθιστικά και έχουν γίνει πολύ δημοφιλή προτού οι ερευνητές κατανοήσουν τους κινδύνους για τον εθισμό και την υγεία τους.

Αμερικανοί ενήλικες αγγίζουν τα τηλέφωνά τους περισσότερο από 2,500 φορές την ημέρα κατά μέσο όρο. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, αυτό είναι ήδη ένας εθισμός. Παρόλο που οι ερευνητές συνεχίζουν να μελετούν τον αντίκτυπο της χρήσης των smartphones, η ακαδημαϊκή κοινότητα συμφωνεί ότι υπάρχει ο εθισμός των έξυπνων τηλεφώνων.

Τα smartphone γίνονται αγαπημένα των μωρών

Τι κάνουν οι γονείς κατά το θηλασμό ή κρατώντας το παιδί τους σε ύπνο;

Μπορούν να παρακολουθούν τις ειδήσεις, να ελέγχουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, να συνομιλούν με φίλους ή να στέλνουν μηνύματα σε φίλους. Το να βλέπεις ένα παιδί σημαίνει απομόνωση από τον έξω κόσμο και ένα smartphone ή υπολογιστής tablet γίνεται ένα κανάλι για τους γονείς να επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.

Ωστόσο, τα παιδιά - ακόμη και βρέφη και μικρά παιδιά - θα παρατηρήσουν αυτές τις συνήθειες των γονέων. Βλέπουν τους γονείς να αγγίζουν συνεχώς «μαγεία αντικείμενα» που λάμπουν, ήχο και προβάλλουν κινούμενες εικόνες.

Ποιος δεν θέλει ένα τόσο διασκεδαστικό παιχνίδι. Το πρόβλημα είναι ότι εάν η επιθυμία για το τηλέφωνο τεκμηριωθεί κατά τη βρεφική ηλικία, μπορεί να γίνει δεύτερη φύση.

Η παρακολούθηση των smartphones επηρεάζει την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος

Μερικοί ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι η μακρά χρήση της οθόνης, ειδικά όταν χρησιμοποιείται ένα smartphone, σχετίζεται με απροσεξία, προβλήματα συμπεριφοράς, προβλήματα ύπνου, κακές κοινωνικές ικανότητες, μοναξιά, άγχος και κατάθλιψη.

Το Ιατρικό Κέντρο Νοσοκομείου Παιδιών του Σινσινάτι και το Κέντρο Εκπαιδευτικής Νευροαπεικόνισης του Ισραήλ δημοσίευσαν πρόσφατα μια εργασία στο JAMA Pediatrics που περιγράφει τους κινδύνους γνωστικής συμπεριφοράς της έκθεσης των παιδιών προσχολικής ηλικίας σε μέσα που βασίζονται στην οθόνη, συμπεριλαμβανομένων βιντεοπαιχνιδιών, τηλεόρασης, ιστότοπων και εφαρμογών. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα κινητά τηλέφωνα είναι ιδιαίτερα προβληματικά επειδή επιτρέπουν στους χρήστες να χρησιμοποιούν όλα αυτά τα μέσα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η παρακολούθηση της οθόνης επηρεάζει το σχηματισμό του νευρικού συστήματος που σχετίζεται με την ανάπτυξη της γλώσσας, την έκφραση και τις δεξιότητες ανάγνωσης.

Αυτές οι μελέτες δείχνουν μια άλλη συνέπεια της υπερβολικής χρήσης οθόνης, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά. Δεδομένου ότι το 96% των Αμερικανών έχει ένα smartphone, πολλά μωρά μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό λίγο μετά τη γέννηση, ένας κίνδυνος που γίνεται καλύτερα κατανοητός.

Είναι αλήθεια, λόγω των μυριάδων τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις συσκευές τους, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να προσδιοριστεί πόσο καιρό αφιερώνει ένας Αμερικανός παρακολουθώντας την οθόνη. Επειδή δεν έχουν όλοι οι χρόνοι προβολής της οθόνης τον ίδιο αντίκτυπο, ορισμένοι εμπειρογνώμονες ζήτησαν ένα «Πρόγραμμα Ομάδας Ανθρώπινης Οθόνης» για να αξιολογήσουν τι κάνουν οι άνθρωποι με οθόνες και να καταλάβουν τις συνέπειές τους.

Ο εγκέφαλος εξακολουθεί να αναπτύσσεται

Τα νεαρά παιδιά είναι πιο πιθανό να εξαρτηθούν από την ίδια ουσία ή συμπεριφορά όταν εκτίθενται σε επιβλαβείς συμπεριφορές που δημιουργούν συνήθεια, όπως το κάπνισμα ή το παιχνίδι. Η έκθεση στον παθητικό καπνό μπορεί επίσης να κάνει τα παιδιά να είναι εθισμένα στο κάπνισμα.

Αν και οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι ότι τα παιδιά που παρακολουθούν τα smartphones των γονιών τους είναι εθισμένα στα τηλέφωνα, υπάρχουν πολλά στοιχεία ότι τα παιδιά μαθαίνουν και μιμούνται τη γονική συμπεριφορά. Εάν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς να ασκούν δραστηριότητες που τους απαγορεύεται να κάνουν, και αυτές οι δραστηριότητες δεν φαίνεται να είναι επιβλαβείς, μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι για αυτό το «απαγορευμένο φρούτο».

Η μητέρα μου καπνίζει όλη τη ζωή της. Ήταν μόλις 12 όταν καπνίστηκε. Μετά το δείπνο μια μέρα, ο παππούς μου, η γιαγιά μου κάπνιζαν λίγα πακέτα τσιγάρων την ημέρα, τους άναψαν και της έδιναν μια θήκη τσιγάρων. Ήταν η δεκαετία του 1950 και οι κίνδυνοι του καπνίσματος ήταν ασαφείς.

Πήρε ένα τσιγάρο και αντί να βήχει, αισθάνθηκε σαν «ανέβηκε στον ουρανό». Ο παππούς και η γιαγιά μου συχνά καπνίζουν μπροστά της, καθιστώντας την πολύ πρόθυμη να καπνίσει και να δοκιμάσει τη γεύση του καπνίσματος.

Κάθε φορά που βλέπω ένα μικρό παιδί χρησιμοποιώντας ένα κινητό τηλέφωνο - ακριβώς όπως γεννήθηκαν με ένα κινητό τηλέφωνο, σκέφτομαι αμέσως την ιστορία της μητέρας μου το κάπνισμα.

Στο εστιατόριο, έχω δει τους γονείς να δίνουν iPhone σε παιδιά ηλικίας 2 ετών - ο σκοπός είναι απλώς να τους κρατήσουν από το κλάμα, όπως οι γονείς μου με έβαλαν μπροστά στην τηλεόραση. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι δεν μπορώ να μετακινήσω την τηλεόραση στο τραπέζι ή αλλού.

Ο John Hutton είναι παιδίατρος που μελετά τις επιπτώσεις της χρήσης smartphones στα παιδιά. Διαπίστωσε ότι περίπου το 90% των Αμερικανών παιδιών θα έχει πρόσβαση σε smartphones πριν από την ηλικία των 1 και δεν είναι ασυνήθιστο για παιδιά ηλικίας 2-3 ετών να παρακολουθούν smartphones.

Η εξάλειψη του εθισμού smartphone είναι δύσκολη

Πριν από την ηλικία των 25, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν σταματά να αναπτύσσεται. Έτσι, οι παιδικές συνήθειες μπορούν να έχουν σημαντικές και διαρκείς επιπτώσεις. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι εγκέφαλοι των εφήβων είναι ιδιαίτερα τολμηροί, σαν κοπάδι και παρορμητικοί.

Δεν αρκεί αυτό για να μας δώσει κάποια ιδέα γιατί τόσοι έφηβοι εθίζονται στα smartphone;

Οι μαθητές μου περιέγραψαν την ανησυχητική και απογοητευτική ησυχία των άλλων που κάθονταν σε ένα τραπέζι ή σε ένα κοιτώνα, ενώ απολάμβαναν τα τηλέφωνά τους. Τα smartphones τους βοηθούν να ολοκληρώσουν μια πολύ σημαντική επικοινωνία, ειδικά με φίλους και οικογένεια.

Όμως, ενώ στο σχολείο, μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι έχουν χάσει για πολύ καιρό και μπορούν να αξιολογήσουν τις συνήθειές τους και να κάνουν αλλαγές εάν το επιθυμούν. Αλλά ποτέ δεν πίστευαν ότι ήταν φυσιολογικό να εγκαταλείψουν εντελώς τα τηλέφωνά τους.

Ωστόσο, τα παιδιά ηλικίας 2 μηνών ή 2 ετών δεν έχουν αυτή την ικανότητα επειδή ο εγκέφαλός τους εξακολουθεί να αναπτύσσεται και δεν μπορούν να ελέγξουν πλήρως τις παρορμήσεις τους.

Οι περισσότεροι ενήλικες μπορεί επίσης να μην είναι σε θέση να ελέγξουν τις παρορμήσεις. Όμως, καθώς οι σημερινοί ώμοι των ενηλίκων είναι υπεύθυνοι για την καλλιέργεια της επόμενης γενιάς, θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στο αποτέλεσμα δεύτερης γενιάς της συμπεριφοράς μας.